In bovenstaand schema hebben we uitgedrukt welke grote waarde cultuur educatie of kunstzinnige vorming kan hebben binnen het onderwijs aan hoogbegaafde kinderen. Maar de kunstzinnige vorming heeft zowel binnen het reguliere onderwijs als ook binnen het HB onderwijs nog lang niet de plaats die het daarom verdient. Hoe komt dat toch? Karin Kotte schrijft in haar "Procesgerichte didactiek, een denkkader" dat één van de redenen is dat veel leerkrachten zich niet competent voelen op dit terrein. Al jong hebben zij de indruk gekregen (vaste mindset) dat beeldend werken, muziek, toneel, literatuur en dans iets is waar je talent voor hebt of niet. Vaak denken we dan ook nog dat we dat talent niet hebben en dan is het gebied van de kunstzinnige vorming wel een echt "lefland" waar we liever weg blijven. Jammer. Het moet anders kunnen. Als competentie ontstaat door oefening, dan zul je gewoon aan de slag moeten. En dan zou je kunnen beginnen door vanuit de juiste houding te starten, kennis en vaardigheid volgen dan vanzelf. Begin met aandacht voor echt goed waarnemen (kijken, luisteren, lezen, voelen, ruiken), ga het vervolgens laten verbeelden,  ga op zoek naar verbanden en onderzoek hoe het echt in elkaar zit. Een mooi voorbeeld van aandacht voor waarnemen vond ik op de site van http://www.wetenschapsknooppuntzh.nl/ waar een voorbeeld staat van een kleuterproject getiteld: "Kijken als een kunstenaar". In het kader van de Kinderboekenweek 2020 vond ik deze suggesties van het Kunstgebouw. Zelf heb ik in 2018 ook twee vingeroefeningen gemaakt, die vind je bij de materialen. Ik ben op zoek naar nog meer goede voorbeelden, dus als je me wil helpen graag! Hieronder kun je reageren!