Maar het vervelendst is nog wel het welbevinden van een kind dat zover “afwijkt”. Hij of zij komt in de eigen klas (of zelfs school) nooit eens iemand tegen waaraan hij of zij zich kan spiegelen. Onze eigen professor Frans Mönks heeft niet voor niets het belang van ontwikkelingsgelijken voor een positief en realistisch zelfbeeld aangegeven.

 

 

Inclusief onderwijs, samen naar school, het is inderdaad het meest wenselijk, maar soms is het niet mogelijk in de zin van dat elk kind dat elke dag in de eigen klas geboden kan worden. Dan komt het speciaal basisonderwijs in beeld, of een plusklas of voltijds hoogbegaafden onderwijs.

 

Dan is er nog de vraag of de plusklas in de eigen school kan zijn of dat er een bovenschoolse plusklas moet zijn. Dat hangt van twee dingen af: van de doelgroep en van de (grootte van) schoolbevolking.

 

Een bovenschoolse plusklas is nodig voor kinderen die 2 standaard deviaties boven het gemiddelde scoren en als de eigen school niet bijzonder groot is. Is de eigen school erg groot of zijn er door omstandigheden toch wel extra veel ontwikkelingsgelijken op de eigen school dan is een in-schoolse plusklas wenselijker.

 

Als de doelgroep de A (I)-leerlingen of de A+(I+)leerlingen is dan is een plusklas in de eigen school het meest te prefereren. De school moet zich dan wel bewust zijn van de volgende valkuil:

Uit eigen ervaring weet ik dat het gevaar erg groot is dat een plusklas voor de A(+)kinderen juist averechts werkt voor de kinderen die meestal “hoogbegaafd” genoemd worden. In zo’n plusklas ontstaat een nieuw gemiddelde en de hoogbegaafde leerling ontmoet toch weer geen ontwikkelingsgelijken en krijgt toch weer geen opdrachten op zijn of haar niveau.

 

Elk schoolbestuur, elk samenwerkingsverband zou de verantwoordelijkheid voor een aantal plusklassen én voltijds HB onderwijs moeten nemen. Een samenwerkingsverband is tegenwoordig zo groot dat het ook de verantwoordelijkheid kan nemen voor de enkelingen die voltijds hoogbegaafden onderwijs nodig hebben. En helaas; ook dan lopen de dubbel bijzondere kinderen met een gedragsprobleem nog steeds de kans thuis te komen zitten! Want waar vinden zij passend onderwijs? Enkele samenwerkingsverbanden nemen ook daar verantwoordelijkheid voor:  o.a. Tilburg, Rotterdam en Gouda

 

Naar de effecten van peergroeponderwijs is ook onderzoek gedaan, steeds de positieve gevolgen onderstrepend. Kijk bijvoorbeeld naar dit onderzoek. 

Info over  de Dolfijn Peergroepen in het Land van Cuijk en de Dubbelklik Peergroepen in Den Bosch, voor deze groepen maak ik elke 6 weken een nieuw pakket om in de groepen mee te werken. 

 

 

Bovenschoolse Peergroep DubbelKlik is er voor kinderen die door hun grote ontwikkelingsvoorsprong op de eigen school geen gelijken kunnen treffen om mee samen te werken en daardoor een realistisch en positief zelfbeeld op te bouwen. Daarnaast is DubbelKlik er om te werken aan leergebied overstijgende doelen waarover zorgen zijn. Bij DubbelKlik is er tijd en gelegenheid om de kinderen te laten reflecteren op dat persoonlijk leergebied overstijgend doel en hen daar ook regelmatig feedback op te geven. Die doelen moeten ervoor zorgen dat het kind gelukkig wordt of blijft en dat hij of zij zijn talenten kan ontwikkelen.

De leergebied overstijgende doelen zijn een samenvatting in kindertaal van de executieve functies en de vaardigheden van de 21e eeuw en behelzen leren leven, leren leren en leren denken: leren leven; een positief realistisch zelfbeeld, assertief of juist niet te dominant zijn, jezelf kunnen presenteren, leren leren: effectieve oplossingsstrategieën, organiseren en doorzetten, of leren denken: zelf echt diepgaand kunnen onderzoeken, echt creatief kunnen ontwerpen en echt kunnen reflecteren.